خانه ما؛ سیاره زمین درست در مدار منظومه‌ای ستاره‌ای به نام منظومه شمسی قرار گرفته است که یکی از میلیاردها منظومه در کهکشان راه شیری به حساب می‌آید. این منظومه از خورشید به‌عنوان ستاره‌ای بزرگ در میانه آن شروع می‌شود و به ترتیب از سیاره عطارد تا نپتون و بعد از آن کمربند کویپر ادامه پیدا می‌کند. به جز این سیاره‌ها و خورشید، اجرام آسمانی دیگری هم وجود دارند که با افزایش معلومات در مورد سیاره ها می‌توانید ویژگی‌های این اجرام آسمانی را هم بشناسید. در این مقاله همراه ما باشید تا شما را با سیاره های منظومه شمسی آشنا کنیم.
آشنایی با منظومه شمسی
مجموعه‌ای از سیاره‌ها، سیارک‌ها، قمرها، دنباله‌دارها و گردوغبارهایی در اطراف ستاره بزرگ خورشید وجود دارند. این اجرام آسمانی در کنار هم منظومه شمسی را می‌سازند. سیاره های منظومه شمسی شامل غول‌های بزرگ گازی مانند مشتری و زحل، سیارات سنگی مانند عطارد، زهره، زمین و مریخ و غول‌های یخی مانند اورانوس و نپتون هستند. علاوه بر موارد گفته شده، کمربندهای سیارکی و کویپر هم در این منظومه وجود دارند.
کمربند سیارکی شامل سیارک‌هایی در فاصله مریخ تا مشتری و کمربند کویپر شامل اجرام آسمانی یخی در آنسوی نپتون هستند. حتی پلوتو که دیگر جزو سیارات منظومه شمسی نیست هم در همین کمربند کویپر قرار دارد. شما می‌توانید با خرید کتاب داستان علمی با موضوع نجوم، ستاره‌ها، سیارات و… درباره اجرام آسمانی متعددی که در زمین وجود دارند، اطلاعات زیادی کسب کنید.
منظومه شمسی چگونه به وجود آمد؟
دانشمندان بر این باورند که انفجار یک ستاره یا فرایند برنواختر باعث ایجاد منظومه شمسی شده است. در واقع حدود 6/4 میلیارد سال از زمانی که ابری پُر از گردوغبار دچار فروریزش گرانشی شد، می‌گذرد. فشردگی این ابر توانست دیسکی به نام سحابی را ایجاد کند که چرخش هم داشت. با وجود گرما و فشار زیاد، اتم‌های هیدروژن مدام به هلیم تبدیل می‌شدند و با آزادسازی انرژی از این واکنش‌ها، خورشید هم شکل گرفت.
حدود 99 درصد از مواد تشکیل‌دهنده این سحابی خورشیدی وارد ستاره غول پیکر خورشید شدند و باقی‌مانده آن‌ها، اجرام آسمانی متنوعی مانند سیارک‌ها، قمرها، سیاره‌های کوتوله، دنباله‌دارها و حتی شهاب سنگ‌ها را تشکیل دادند. با سقوط شهاب سنگ‌ها و دیگر سنگ‌ها از آسمان که قطعات تشکیل‌دهنده آن‌ها متعلق به اجرام موجود در آسمان هستند، می‌توانند درباره سیاره های منظومه شمسی به‌عنوان والد خود، ویژگی‌های شیمیایی، سن آن‌ها و… اطلاعات زیادی بدهند. برای مثال آلنده نام یکی از شهاب سنگ‌هایی بود که با قدمت 55/4 میلیارد سال در سال 1969 بر زمین سقوط کرد.
سیاه چاله راهنمای بقا
منظور از سیاره چیست؟
در سال‌های مختلف، دانشمندان اجرام آسمانی متعددی را شناسایی می‌کنند و برخی از آن‌ها را به‌عنوان سیاره می‌نامند. برای مثال پلوتو و سرس که دو جرم آسمانی شناخته‌شده به‌عنوان سیاره بودند؛ اما بعدها از لیست سیارات خارج شدند و در لیست سیاره‌های کوتوله قرار گرفتند. دلیل این موضوع، تفاوت این اجرام با ویژگی‌های یک سیاره است. به طور کلی هر جرم آسمانی که به دور خود و خورشید بچرخد، به اندازه یک ستاره آنقدر بزرگ نباشد که واکنش‌های همجوشی در آن رخ دهند، و در مجاورت آن اجرام دیگری وجود نداشته باشند را سیاره می‌نامند. برای مثال پلوتو ابعاد کوچک و مدار عجیبی داشت و اجرام آسمانی دیگر در اطراف آن هنوز پاک نشدند.
سیاره های منظومه شمسی به ترتیب
سیاره های منظومه شمسی به ترتیب شامل سیاره‌های درونی یعنی عطارد، زهره، زمین و مریخ و سیاره‌های بیرونی یعنی مشتری، زحل، اورانوس و نپتون هستند. هر یک از این سیارات ویژگی‌های خاصی دارند که باعث تمایز آن‌ها نسبت به دیگر سیاره های منظومه شمسی شده است. در ادامه قصد داریم این 8 سیاره موجود در منظومه شمسی همراه با سیاره از لیست خارج‌شده و سیاره‌ای که به تازگی کشف شده را به طور دقیق بررسی کنیم.
سیاره عطارد؛ کوچک‌ترین سیاره نزدیک به خورشید
- معنی نام سیاره: به‌معنای نام خدای پیامرسان در اساطیر رومی
- تعداد قمرها: صفر
- قطر: 4878 کیلومتر
- هر یک سال معادل 88 روز زمینی
- هر یک روز معادل 6/58 روز زمینی
عطارد، اولین و کوچک‌ترین سیاره از سیاره های منظومه شمسی است که جنس سنگی دارد و فاصله آن تا خورشید خیلی دور نیست؛ تقریبا معادل دو پنجم فاصله زمین تا خورشید. همین فاصله کم عطارد باعث شده که تغییرات دمای چشمگیری در این سیاره به وجود بیاید. به‌گونه‌ای که دما در روزها 450 درجه سانتی‌گراد و در شب به منفی 180 درجه سانتی‌گراد می‌رسد. سیاره عطارد را با نام تیر هم می‌شناسند و در زبان انگلیسی به آن، Mercury می‌گویند.
با وجود نزدیکی عطارد به خورشید، چرا این سیاره جزو داغ‌ترین سیارات منظومه شمسی نیست؟ در پاسخ به این سوال باید بگوییم که جو نازک و رقیقی در اطراف این سیاره وجود دارد که حاوی عناصر هلیم، هیدروژن، پتاسیم، اکسیژن و سدیم است. همین نازکی جو باعث کاهش دمای سطح می‌شود و به همین دلیل در لیست سیاره‌های داغ این منظومه قرار نمی‌گیرد. اگر نگاهی به سطح این سیاره بیندازید، متوجه چاله و فرورفتگی‌هایی می‌شوید که مشابه ماه است؛ زیرا جو نازک آن باعث می‌شود شهاب سنگ‌ها پرقدرت به آن برخورد کنند و این چاله‌ها به وجود بیایند.
بعد از ورود کاوشگر مسنجر ناسا به درون منظومه شمسی، اطلاعات جالبی درباره سیاره عطارد به دست آمد. این کاوشگر برای یک ماموریت پنج ساله به فضا رفته بود و در کشفیات خود متوجه شد که فعالیت آتشفشان‌ها در سطح عطارد، باعث شکل‌گیری این سیاره شدند. همچنین آب‌هایی که یخ زدند و حالت منجمد ترکیبات زیستی که در قطب شمال این سیاره وجود دارند.
سیاره زهره؛ خواهر دوقلوی زمین
- معنی نام سیاره: به‌معنای نام خدای عشق و زیبایی در اساطیر رومی
- تعداد قمرها: صفر
- قطر: 12104 کیلومتر
- هر یک سال معادل 225 روز زمینی
- هر یک روز معادل 241 روز زمینی
در ادامه به سراغ دومین سیاره منظومه شمسی می‌رویم که عجایب بسیار زیادی دارد. برای مثال با وجود اینکه آن را از نظر اندازه و وجود کوهستان‌ها و آتشفشان‌ها به خواهر دوقلوی زمین تشبیه می‌کنند؛ اما وجود فشار 9200 کیلوپاسکال در سطح آن می‌تواند یک انسان را به طور کامل از بین ببرد. همچنین این سیاره بر خلاف دیگر سیاره های منظومه شمسی به‌صورت ساعتگرد یعنی از شرق به غرب به دور خود و خیلی کُند می‌چرخد.
دمای سطح سیاره زهره به‌صورت میانگین به 465 درجه سانتی‌گراد می‌رسد؛ به‌گونه‌ای که بعد از ماه، دومین جرم نورانی در آسمان است. همچنین با وجود اینکه عطارد در فاصله بسیار کمی از خورشید قرار دارد، این سیاره زهره است که به‌عنوان داغ‌ترین سیاره میان سیارات نظام شمسی شناخته می‌شود. دلیل این گرمای بیش از حد زهره هم وجود جو غلیظ و ضخیم اطراف آن است که در آن ابرهای سولفوریک اسیدی وجود دارند. اگر پیامدهای اثرات گلخانه‌ای در جو زمین را جدی نمی‌گیرید، می‌توانید عوارض آن را در این سیاره ببینید. این سیاره علاوه بر زهره به نام ونوس هم شناخته می‌شود که در زبان انگلیسی هم venus نام دارد.
سیاره زمین؛ خانه ما
- معنی نام سیاره: به‌معنای زمین و برگرفته از کلمه Die Erde
- تعداد قمرها: یک
- قطر: 12760 کیلومتر
- هر یک سال معادل 24/365 روز
- هر یک روز معادل 23 ساعت و 56 دقیقه
زمانی که به عکس سیاره های منظومه شمسی نگاه می‌کنید، آبی‌ترین سیاره‌ای که در نزدیکی خورشید قرار دارد، همین سیاره زمین است. رنگ آبی این سیاره به دلیل پوشش دو سوم آن با آب ایجاد شده است.
در میان سیاره‌های سنگی منظومه شمسی، زمین بزرگ‌ترین سیاره است و برخلاف دو سیاره قبلی یک قمر برای خود دارد. همان ماه زیبایی که شب‌ها در آسمان می‌بینید. دانشمندان بر این باورند که هنگام شکل‌گیری سیاره زمین، جرمی سنگین به آن برخورد کرده و باعث جدایی بخشی از آن به‌عنوان قمر یا ماه شده است.
سیاره زمین هیچ نام دیگری ندارد و فقط سومین سیاره در منظومه شمسی و خانه اصلی همه ما آدمیان است. در زبان انگلیسی، زمین را Earth می‌نامند و تنها سیاره‌ای است که شرایط سکونت را دارد. وجود جو غنی از اکسیژن و نیتروژن، دما و فشار مناسب در سطح، وجود آب فراوان و… از مهم‌ترین دلایلی هستند که زندگی در این سیاره را امکان‌پذیر می‌کنند. آیا شما هم دیگر سیاره های قابل سکونت در منظومه شمسی را می‌شناسید؟
سیاره مریخ؛ سیاره سرخ منظومه شمسی
- معنی نام سیاره: به‌معنای خدای جنگ در اساطیر رومی
- تعداد قمرها: 2
- قطر: 6787 کیلومتر
- هر یک سال معادل 687 روز زمینی
- هر یک روز معادل 24 ساعت و 37 دقیقه
پیش از اینکه به معرفی غول‌های گازی منظومه شمسی بپردازیم، قصد داریم آخرین سیاره سنگی این منظومه یعنی مریخ را معرفی کنیم. با مشاهده سیاره مریخ می‌توانید رنگ سرخی را در سطح آن ببینید که علت آن وجود گردوغبارهای اکسید آهن است. درست در 1500 سال قبل از میلاد بود که سیاره مریخ کشف شد. این سیاره را به نام بهرام هم نامگذاری کردند و در زبان انگلیسی به آن Mars می‌گویند. سیاره سرخ مریخ، 2 قمر با اندازه کوچک و نام‌های فوبوس (Phobos) و دیموس (Deimos) هم دارد.
دانشمندان بعد از زمین، مریخ را به‌عنوان دومین سیاره قابل سکونت معرفی می‌کنند. از گذشته علائم حیات در این سیاره دیده می‌شد و هنوز هم آثاری در آن وجود دارند. سال‌ها قبل گرما و رطوبت در سیاره مریخ بیش‌تر بودند و رودها و اقیانوس‌ها در آن جریان داشتند. این روزها فقط می‌توان آثاری از آب‌های یخ زده را در این سیاره دید که به اندازه ایالت کالیفرنیا در زیر این سیاره قرار گرفتند.
علاوه بر این هر دو قطب سیاره مریخ، پوشش یخی دارند. وجود همچین مواردی در این سیاره باعث شدند که دانشمندان به امکان سکونت در این سیاره امید داشته باشند و کاوشگرهایی را هم به سمت آن پرتاب کنند. در مقاله سیاره بهرام سایت انتشارات هفت و نیم می‌توانید اطلاعات کاملی درباره آن به دست بیاورید.
بار سفر ببندیم به سوی مریخ
سیاره مشتری؛ سیاره غول‌پیکر منظومه شمسی
- معنی نام سیاره: به‌معنای خدای خدایان در اساطیر رومی
- تعداد قمرها: 95
- قطر: 139822 کیلومتر
- هر یک سال معادل 9/11 سال زمینی
- هر یک روز معادل 8/9 ساعت زمینی
مشتری، بزرگ‌ترین سیاره نسبت به تمام سیاره های منظومه شمسی است که جرم آن به 2 برابر تمام این سیارت می‌رسد. این سیاره به‌عنوان اولین سیاره گازی نزدیک به خورشید به دور آن می‌چرخد و میدان مغناطیسی بسیار قوی دارد. اگر در مورد سیاره های منظومه شمسی مطالعه کرده باشید؛ احتمالا نام قمرهای گالیله را شنیده‌اید که شامل 4 تا از معروف‌ترین قمرهای سیاره مشتری یعنی اروپا، آیو، گانیمید و کالیستو می‌شوند.
بعد از ماه و زهره، سومین جرمی که می‌توان در آسمان دید، سیاره مشتری است. این سیاره با نام‌های هرمز و برجیس هم شناخته شده و در زبان انگلیسی به آن Jupiter می‌گویند. هرگز نمی‌توان رنگ ثابتی را برای این سیاره در نظر گرفت؛ زیرا ابرهای چرخانی در اطراف سطح آن وجود دارند که هر یک از رنگ خاصی برخوردار هستند.
دلیل رنگارنگ بودن این ابرها هم وجود ترکیباتی مانند یخ آب، بخار، آمونیوم هیدروسولفید به‌صورت بخار و آمونیاک یخی است. در همین ابرهای چرخان می‌توان یکی از شگفتی‌های این سیاره را دید که به‌عنوان چشم مشتری یا چشم هرمز شهرت دارد. این چشم، یک لکه سرخ بزرگ در سطحی به رنگ سیاه است که بیش‌تر از 16 هزار کیلومتر، قطر دارد. برای کشف شگفتی‌های بیش‌تر درباره این سیاره، مقاله سیاره مشتری را در سایت انتشارات هفت و نیم بخوانید.
سیاره زحل؛ کم‌چگالی‌ترین سیاره منظومه شمسی
- معنی نام سیاره: به‌معنای خدای کشاورزی در اساطیر رومی
- تعداد قمرها: 145
- قطر: 120500 کیلومتر
- هر یک سال معادل 5/29 سال زمینی
- هر یک روز معادل 5/10 ساعت زمینی
در معرفی ششمین سیاره از سیاره های منظومه شمسی قصد داریم زحل را به‌عنوان پادشاه قمرهای این منظومه معرفی کنیم؛ زیرا طبق آخرین آمار موجود، حدود 145 قمر در اطراف خود دارد. بزرگ‌ترین قمر این سیاره، تیتان نام دارد که به دلیل بزرگی خود، دارای اتمسفر یا جو هم است. انسلادوس یکی دیگر از قمرهای این سیاره است که اقیانوس‌های یخی آن را پوشاندند. به همین دلیل هم دانشمندان به این قمر برای حیات فرازمینی انسان‌ها امید دارند. نام دیگر آن، سیاره کیوان است و در زبان انگلیسی به آن Saturn می‌گویند. این سیاره بعد از مشتری، بزرگ‌ترین سیاره در منظومه شمسی محسوب می‌شود.
علاوه بر تعداد زیاد قمرها، وجود حلقه‌های غول‌پیکر و زیبای این سیاره هم باعث شده شهرت زیادی پیدا کند. اوایل سده 1600 میلادی بود که گالیله قصد داشت سیاره زحل را برای باقی افراد توصیف کند. به همین دلیل او یک سیاره با 3 جرم آسمانی را کشید که شامل خود سیاره و 2 قمر در اطراف آن بود. کریستین هویگنس توانست بعد از گذشت بیش‌تر از 40 سال، ثابت کند که اجرامی که گالیله مشاهده کرده، همان حلقه‌های اطراف زحل بودند. از ترکیبات تشکیل‌دهنده این حلقه‌های درخشان و بزرگ در اطراف زحل می‌توان به غبار، یخ و سنگ اشاره کرد؛ اما دانشمندان اطلاعات زیادی درباره نحوه تشکیل آن ندارند. شما می‌توانید برای کشف عجایب در این سیاره، مقاله سیاره زحل را از انتشارات هفت و نیم بخوانید.
سیاره اورانوس
- معنی نام سیاره: نام یکی از خدایان یونانی و نمادی از بهشت
- تعداد قمرها: 27
- قطر: 51120 کیلومتر
- هر یک سال معادل 84 سال زمینی
- هر یک روز معادل 18 ساعت زمینی
اورانوس، اولین سیاره یخی با دمای میانگین منفی 195 درجه سانتی‌گراد است که برخلاف سایر سیاره های منظومه شمسی بر مدار خود عمود است و به سمت پهلو می‌چرخد. علت این انحراف شدید اورانوس هم برخورد جرمی با وزن 2 برابر زمین است که حدود 4 میلیارد سال پیش به این سیاره برخورد کرد. همین موضوع باعث شده نور خورشید هر 84 سال یک بار به این سیاره بتابد و هر فصل آن حدود 20 سال طول بکشد. در پی همین برخورد، سنگ‌ها و یخ‌هایی به مدار آن اضافه شدند و در نهایت قمرهای این سیاره به وجود آمدند. علاوه بر عمود بودن بر مدار، مانند سیاره زهره از سمت شرق به غرب می‌چرخد. یکی دیگر از شگفتی‌های این سیاره، ثبت رکورد سردترین دما در منظومه شمسی با دمای منفی 2/224 درجه سانتی‌گراد بوده است.
اورانوس، 13 حلقه در اطراف خود دارد؛ اما مانند حلقه‌های زحل به چشم نمی‌آیند. همچنین هیچ نام دیگری ندارد و در زبان انگلیسی هم آن را به همین نام یعنی Uranus می‌شناسند. دلیل عدم شناخت این سیاره با نام‌های دیگر، کشف آن پس از کشف تلسکوپ است؛ زیرا آن را با کمک علم شناسایی کردند. با مطالعه درباره سیاره ها می‌توانید بفهمید که برخلاف زمین، رنگ آبی اورانوس هرگز به دلیل وجود آب فراوان نیست. دلیل این رنگ‌های آبی، وجود متان در جو آن است که با جذب رنگ قرمز به خود، این سیاره را به رنگ سبزآبی نشان می‌دهد. در ابرهای اورانوس هم ترکیباتی به نام هیدروژن سولفید وجود دارند؛ همان ترکیبات شیمیایی که از تخم‌مرغ فاسد خارج می‌شوند و دلیل بوی بد آن هستند.
سیاره نپتون؛ آخرین سیاره منظومه شمسی
- معنی نام سیاره: به‌معنای نام خدای آب و دریا در اساطیر رومی
- تعداد قمرها: 14
- قطر: 49530 کیلومتر
- هر یک سال معادل 165 سال زمینی
- هر یک روز معادل 19 ساعت زمینی
هشتمین سیاره از سیاره های منظومه شمسی که نپتون نام دارد، پیش از کشف و شناسایی توسط تلسکوپ‌ها از طریق علم ریاضیات کشف شد. الکسیس بووارد به‌عنوان یک ستاره‌شناس فرانسوی با توجه به انحراف به وجود آمده در مدار اورانوس تصور کرد که ممکن است یک شی در حال وارد کردن فشار یا نیرویی به این سیاره باشد. در نهایت ستاره‌شناسی آلمانی به نام یوهان گاله از علم ریاضیات کمک گرفت و این سیاره را هم کشف کرد. در میان سیاره های منظومه شمسی تنها سیاره‌ای که نمی‌توان آن را با چشم غیر مسلح حتی در تاریک‌ترین آسمان هم دید، نپتون است. در زبان انگلیسی هم این سیاره را با نام Neptune می‌شناسند.
با توجه به خارجی بودن این سیاره و فاصله زیادی که تا خورشید دارد (30 برابر فاصله زمین تا خورشید) دمای ابرهای فوقانی سطح آن به منفی 210 درجه سانتی‌گراد می‌رسد. سیاره نپتون را به دلیل وجود بادهای مافوق صوت آن می‌شناسند و اندازه‌ای مشابه اورانوس دارد. گاها این بادها با سرعت 2000 کیلومتر بر ساعت در حال حرکت هستند. در سیاره نپتون با وزنی معادل 17 برابر سیاره زمین، هسته‌ای سنگی وجود دارد که آمونیاک، متان و آب این هسته را احاطه کردند. وجود متان در جو این سیاره مانند اورانوس باعث شده سیاره نپتون هم به رنگ آبی دیده شود.
سیاره پلوتو؛ ستاره کوتوله خارج‌شده از لیست سیارات
- معنی نام سیاره: به‌معنای خدای جهان زیرین در اساطیر رومی
- تعداد قمرها: 5
- قطر: 2301 کیلومتر
- هر یک سال معادل 248 سال زمینی
- هر یک روز معادل 4/6 روز زمینی
برخلاف تصور خیلی از افراد، کاوشگری به نام نیوهورایزنز که پروازهایی با ارتفاع کم در اطراف پلوتو انجام داد، توانست تصاویر شگفت‌انگیزی از آن را به ثبت برساند. این پروازها در چهاردهمین روز از ژوئیه سال 2015 اتفاق افتادند و می‌شد دنیای یخی را در آن دید. در واقع تپه‌های یخی، یخچال‌ها، کوهستان‌های یخ و حتی یخ‌فشان‌ها پلوتو را پوشاندند که متان یا آمونیاک همراه با آب به‌صورت یخ‌های منجمد از این یخ‌فشان‌ها به بیرون فوران می‌کنند. این جرم آسمانی با ابعادی به اندازه قمر سیاره زمین، دنیای سنگی و یخی و جوی با غلظت کم (رقیق) در این منظومه وجود دارد.
همه این‌ها را گفتیم تا در آخر توضیح دهیم که چرا امروزه، پلوتو دیگر جزو سیاره های منظومه شمسی نیست. بله درست شنیدید بین سال‌های 1979 تا اوایل 1999 بود که پلوتو به دلیل فاصله خود از خورشید به‌عنوان هشتمین سیاره منظومه شمسی شناخته شد. در یازدهمین روز از فوریه 1999 بود که این ستاره کوتوله از نپتون عبور کرد و در فاصله دورتری از خورشید قرار گرفت. در نهایت در سال 2006 بود که پلوتو رسما از لیست سیارات خارج شد.
با توجه به تعریفی که از سیاره‌ها گفتیم، پلوتو یکی از شرط‌های آن یعنی نبود اجرام آسمانی در اطراف خود را نداشت. به همین دلیل هم از گروه سیارات خارج شد. از طرفی مدار این ستاره کوتوله نسبت به مدار سیارات دیگر در زاویه‌ای 1/17 درجه سانتی‌گرادی بالاتر یا پایین‌تر از آن‌ها قرار دارد. همچنین شکل آن برخلاف سایر سیاره های منظومه شمسی به شکل بیضی بزرگی است که باعث ایجاد تداخل با مدار نپتون می‌شود. این ستاره کوتوله هم نام دیگری ندارد و در زبان انگلیسی، آن را Pluto می‌نامند.
ماجراهای زک نیوتون و دوستان: کهکشان تماشایی
نهمین سیاره در منظومه شمسی
درست در سال 2016 بود که پژوهشگران تنها با استناد به آثار گرانشی بر اجرام موجود در کمربند کویپر و بدون رصد هیچ سیاره‌ای، فرضیه وجود نهمین سیاره را هم مطرح کردند. این سیاره تحت عنوان سیاره x نامگذاری شده و پژوهشگران تخمین می‌زنند که این جرم آسمانی با وزن 10 برابر زمین و فاصله 300 تا 1000 برابری فاصله زمین تا خورشید در منظومه شمسی قرار دارد. بر همین اساس حدود 10 تا 20 سال زمینی طول می‌کشد تا یک سال در این سیاره به پایان برسد. افرادی که نظریه بیگ بنگ را باور دارند، معتقد هستند که احتمالا سیاره x به‌عنوان یک سیاهچاله آغازین در کم‌تر از یک ثانیه به دلیل آشفتگی‌های گرانشی بعد از بیگ بنگ ایجاد شده است. البته هنوز هم دانشمندان به نتایج زیادی درباره این سیاره نرسیدند.
سخن پایانی
در این مقاله با سیاره های منظومه شمسی و برخی دیگر از اجرام آسمانی آشنا شدید. قطعا می‌دانید که جهان هستی با این که فقط یک خالق دارد، از چه عظمتی برخوردار است. به همین دلیل بیان همه حقایق و عجایب منظومه شمسی در این مقاله امکان‌پذیر نبود. در عوض شما می‌توانید با خرید کتاب‌ها یا تماشای فیلم‌های مرتبط با موضوع نجوم، ستارگان و سیاره‌ها، درباره این موضوعات اطلاعات زیادی کسب کنید. فرقی نمی‌کند یک نوجوان هستید یا به‌عنوان والدین قصد دارید معلومات کودک خود را در این زمینه بالا ببرید، کافی است کتاب مرتبط با گروه سنی مورد نظرتان را از انتشارات کودک و نوجوان هفت و نیم سفارش دهید. در این انتشارات کتابهای زیادی وجود دارند که به‌صورت دقیق به معرفی سیاره‌ها و حقایق آن‌ها پرداختند و برخی این موضوعات را با یک داستان زیبا روایت می‌کنند. برای کسب اطلاعات بیش‌تر و خرید کتاب مورد نظرتان با ما در ارتباط باشید.
